- capillaris
- capillāris, e (capillus), zum Haar gehörig, Haar-, herba c. = adiantum (w. s.), Ps. Apul. herb. 47: arbor (= arbor capillata, s. capillatus), Paul. ex Fest. 57, 17. – subst., capillāre, is, n. (sc. unguentum), Haarsalbe, -pomade, Mart. 3, 82, 28.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.